गजल

गजल मलाई तेत्ति आउदैन र पनि पडन सारै मन लाग्छ!अनि अग्रज ब्लगर मित्रहरुको ब्लगतिर कहिलेकाही फुर्सदको समयमा छिर्दा राम्रा-राम्रा मन छुने गित गजलहरु पस्कनुभएको हुन्छ!अनि तिनै गजलहरूको सब्दहरु पड्दा कता-कता दुई चार हरफ लेखौ-लेखौ लाग्छ तर सब्द नै भेट्दीन त्यै पनि आज धेरै दिनको प्रयासमा दुई चार शब्द कोर्ने कोषिस गर्दैछु हेरौ कत्तिको सफल हुन्छु!!!!!!!!!

परेलीमा आँसु झारी धेरै-धेरै रोंए
छाती भित्र घाउ पारी धेरै-धेरै रोए

बिछोडमा तिम्रो माया नमेटीदा खेरी
जिन्दगीमा सधै हारी धेरै-धेरै रोंए!

तुवालोले तिमि हिंड्ने बाटो छेकिदिदा
सम्झी-सम्झी मुटु खारी धेरै-धेरै रोंए!

भेट्न मन हुदा पनि तिमि डाँडा पारी
वर्षा लाग्दा माया लागी धेरै-धेरै रोंए!

उदास यो मन भित्र चस्कि-चस्की पोल्दा
दुखेका ति ब्याथा लुकाई धेरै-धेरै रोंए!

मान्छे

आफु बाची अरुलाई पनि बाच्न
सिकाउने आदर्स हौ तिमि मान्छे!
निस्वार्थ भावले सेवा र सिक्षा दिने
सेवक हौ तिमि मान्छे!
प्रलोभन र प्रपंचामा परी जसो-तसो गर्ने
कर्ता हौ तिमि मान्छे!
स्वार्थि भावले ब्रम्हलुट गरी कसैको जीवन संग खेलवाड गर्ने
खेलाडी हौ तिमि मान्छे!
भबिस्य बाणी गरी आफ्नो भबिस्य उज्ज्वल पार्न खोज्ने
धन्य हौ तिमि मान्छे!
भावनाको सतहमा पौडेर दिवा सपना देख्ने
भाबुक पनि हौ तिमि मान्छे!
अनि आस्वासन र आस्था लाई आत्मसाथ गर्ने
आस्तिक पनि हौ तिमि मान्छे!
अनि हरपल आफ्नो ईच्छा साकार पार्न खोज्ने
ईर्सालु पनि हौ तिमि मान्छे!

टुक्रिन नसकेका मेरा आशाहरु

टुक्रिएको तारको स्वर जस्तै
बिधुवाको सिउदो जस्तै
अनि उद्दरातको सिरसिर जस्तै
आर्यघाटको ब्याथारुपी मेरा आशाहरु
गुड़ीयाले जस्तै खेलाएको
अनि जिउदो हुदै जलाएको
हास्दा-हास्दै रुवाएको
मेरा यी खोक्रा आशाहरु
फाशिको डोरीबाट भएपनि
बन्दुकको गोलीबाट भएपनि
अनि-अनि मृत्युको बोलीबाट भएपनि
जिउदो लाशबाट बच्ने मेरा यी आशाहरु
तर-तर
अब नबाच्लान मा जस्ता जिउदो लाशहरु
अनि नहास्लान टुक्रिन नसकेका आशाहरु