कबिता

हामि नेपालि
बाच्दछौ हामि युगौयुगसम्म हिमाली छायामा
बाल्दछौ दिप ननिभ्ने गरी अधेरी रातमा!!

अविरल यात्रा मेट्दछौ थकाई हिमाली काखमा
चिनाई छाड्छौ यो सान्तिक्षेत्र बिस्वको माझमा !!

जुटेर हामि गर्दछौ पुरा ति कार्य अधुरा
झुकाउन कोहि चाहांनौ हामि बिस्वको टाकुरा !!

सान्तिको सन्देस बुद्दको देश नेपालि पन हो
बिरको सन्तान हट्दैनौ पछी पबित्र मन यो!!

आपशमा मिलि खुशीले रम्छौ देशको मायामा
बाच्दछौ हामि युगौयुगसम्म हिमाली छायामा !!
श्रोत: मधुपर्क

कविता

"एम्बुसमा माया"

प्रगति राई (भोजपुर हाल काठमान्डौ! )

उसको अनुहार ठ्याक्कै मिलेन
रगत मिलेन र विचार मिलेन
मात्रै मिल्यो प्रेम गर्ने बानी
जो,शिलापत्र जत्तिकै अ मिट छ
जो,एम्बुस जत्तिकै खतर्नाक पनि छ - मेरो लागि

दिमागले निर्णय गर्न नसकेपछि
प्रेम र कर्तव्यलाई तर्कको तराजुमा राखेर हेरें

प्रेमले भन्छ-
"किन्न नसकिने खुशी
अनुदान पाएको हस्ताक्षर छ - त्यहाँ
सयौं दु:ख भुलेर, पसिनाले आर्जेको
मायाको बस्ती छ - त्यहाँ
त्यो बस्तीमा,
बढ्दो उत्साहका घरहरू छन्
फक्रँदो रहरका कोपिलाहरू छ्न्
र,गुमाउनै नमिल्ने सपनाहरू गर्भिनी छ्न्
प्रेम हावाजस्तो भावना रहेन अब
इतिहास,थालनी र अन्त्य सहितको
मान्छेजस्तै एक विशेष जाति भैसक्यो
अब, प्रेमको संघीयता देऊ"

प्रेमले स्तालिनको तर्क लिएर
मलाई नालिस हाल्छ ।

कर्तव्यले भन्छ-
"म यहाँसम्म आइपुग्नुका बाटाहरू
तह-तहका अपमानले यस्तरी थिचिएको छ कि-
मैजस्ता मान्छेहरूले मेरो रगतलाई फिका बनाएको छ
मैजस्ता मान्छेहरूले मेरो इतिहासलाई कुल्चेर रखेको छ
तिनकै बगैँचामा मेरो प्रेम फूलेछ
जहाँ म एम्बुस पड्काउन चाहान्थें ।


हामीजस्तै मान्छेहरूले किन मायाको महत्व बुझेनन्?
हामीजस्तै मान्छेहरूले किन रगतको सम्बन्ध बुझेनन्
मान्छेहरूबिच जातीय असमान्ताको यति गहिरो खाल्डो खनेर
एघारौँ शताव्दीदेखि
त्यो- शंकराचार्यले
त्यो- जयस्थिति मल्लले
या, मैथिली ब्राम्हणहरूले
मेरो एतिहास जलाएर
मेरो आस्थाको पीठ भत्काएर
अहिलेसम्म मलाई टेकिरहेछ
म बुझ्दछु ,
मेरो युद्दमैदानमा फक्रेको फूल हो - माया
सयौं जातीय संकिर्णतालाई बारूदमा भुटेर
मायालाई बचाउनु छ
सायद, म जन्मनुको अर्थ पनि यहिनेर छ"

आज, मैले यति बुझें-
माया मान्छेको अस्तित्व हो
माया मान्छेको कमजोरी पनि

लाग्छ-
जातीय युद्द जितेको दिन
विजयको गर्विलो छाति उपहार लिएर
मजस्तै सयौं मान्छे
प्रेमीसामु आइपुग्नेछन्

माया!
त्यतिञ्जेल
प्रेमको यो बस्ति सम्हाली राख्न्नू
(भोजपुर हाल काठमान्डौ! )